ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 1 ชาวอัสซีเรียราวครึ่งหนึ่งอาศัยอยู่ในตุรกีปัจจุบันโดยเฉพาะบริเวณฮักการี ใน พ.ศ. 2417 ยังเติร์กเริ่มตั้งเป้าหมายที่กลุ่มชาวคริสต์ในเอเชียน้อยและมีเหตุการณ์ต่างๆเกิดขึ้นเช่นการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวอัสซีเรีย ในระยะแรก ผู้นำทางเชื้อชาติและศาสนาถูกกำจัดออกจากชุมชน ในขณะที่จุดหนึ่งนั้นหัวหน้านิกายอัสซีเรียแห่งตะวันออก มาร์ เอไช ชีมุนที่ 13 อายุเพียง 12 ปี [3]

จักรวรรดิออตโตมันประกาศสงครามกับชาติพันธมิตรและอังกฤษในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2417 ด้วยเหตุผลทางภูมิศาสตร์ อังกฤษจึงเข้ามาสนับสนุนอัสซีเรีย อังกฤษต้องการให้บริเวณโมซูลที่มีน้ำมันมากเป็นส่วนหนึ่งของอาณานิคมอิรักแทนที่จะเป็นของตุรกี ชาวอัสซีเรียทำสัญญากับอังกฤษในการที่จะนำดินแดนนั้นมาคืนให้กับอังกฤษ หลังจากการรุกรานโมซูลของยังเติร์ก กองทัพอัสซีเรียนำโดย อาคา เปโตรส ต่อสู้กับตุรกีและยึดดินแดนบางส่วนคืนให้กับอังกฤษ รายละเอียดของสงครามยังอยู่ในจดหมายโต้ตอบระหว่างเปโตรสกับอังกฤษ[4] ในช่วงปลาย พ.ศ. 2465 ไม่มีชาวอัสซีเรียเหลือในตุรกี และมีจำนวนน้อยในอิหร่าน ส่วนใหญ่อพยพลงใต้ไปรวมกันที่นินเนเวห์